Nasz organizm do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje określonych składników odżywczych w odpowiednim stężeniu. Stężenie to jest zależne od tego, czy jesteśmy zdrowi, czy też chorujemy. W drugim przypadku jego powrót do pierwotnego stanu (lub dopasowanie go do obecnych potrzeb pacjenta) jest konieczne dla polepszenia jego samopoczucia i wspomagania leczenia. Gałąź medycyny skupiająca się na takich działaniach to medycyna ortomolekularna. Na czym jednak one polegają? Co konkretnie określa się tym mianem?
Historia medycyny ortomolekularnej
Podstaw medycyny ortomolekularnej powinniśmy szukać w pracach doktora Linusa Paulinga – dwukrotnego laureata Nagrody Nobla. Na bazie swoich badań, naukowiec doszedł do wniosku, że w organizmie chorych zmienia się stężenie kluczowych dla jego funkcjonowania substancji. Według Paulinga, by powrócić do pełni sił pacjent musi uzupełnić te braki. Medycyna ortomolekularna skupia się na badaniu oddziaływania na siebie poszczególnych substancji odżywczych oraz ich znaczenia dla człowieka, a także procesach ich przyswajania przez organizm.
Medycyna ortomolekularna – wymieniamy najważniejsze substancje
Które jednak substancje są z punktu widzenia medycyny ortomolekularnej szczególnie ważne? Przede wszystkim te, które mają kluczowe znaczenie dla poprawnego funkcjonowania naszego organizmu. Są to przede wszystkim minerały, pierwiastki śladowe, witaminy zdrowe tłuszcze, wszelkiego rodzaju substancje dostarczane wraz z pokarmami roślinnymi, aminokwasy, złożone węglowodany, pro i prebiotyki oraz enzymy proteolityczne. Spośród tych składników pokarmowych najważniejsze są te, których ludzki organizm nie syntetyzuje sam.